بيمه كوثر نمايندگي کد5926

اندیشه بیمه از کجا شروع شد؟

 افسانه های به جا مانده حاکی از آن است که قبل از میلاد مسیح در برخی از کشورهای جهان برای پیشگیری از خسارت تجار در هنگام بروز حادثه اقداماتی در نظر می گرفتند که به صورت مشارکتی ریسک را در بین خودشان تقسیم می کردند که اندیشه اولیه بیمه از این کشورها شروع شد. از جمله این افسانه ها این است که بازرگانان چینی که در آبهای خطرناک رودخانه یانگ تسه یانگ و یا رودخانه هوانگ هو رفت و آمد می کردند از این ریسک آگاهی داشتند که در صورت واژگونی قایقشان در مسیر سواحل چین کالای خویش را از دست خواهند داد. از این رو توافق کردند تا این ریسک را در بین خودشان توزیع کنند. آنها این کار را با چیدن کالاها در چند قایق به جای یک قایق انجام می دادند، بدین صورت که هر قایق شامل بخشی از کالاهای هر تاجر بود و در صورت واژگونی قایق سهم خسارتی هر بازرگان از ضرر و زیان ناچیز بود و کل سرمایه از دست نمی رفت

افسانه دیگر مربوط به بازرگانانی بود که در مسیر بیابانهای بابل قدیم تردد می کردند. آنها کالاهای خود را بین بار شتر های چند کاروان تقسیم می کردند و از مسیر های مختلف می رفتند تا در صورت برخورد با راهزنان و یا گرفتار شدن در توفان شن ریسک به تاراج رفتن یا از دست دادن تمامی کالاها را کاهش دهند.

بازرگانان فینقی نیز که در اطراف دریای مدیترانه به تجارت گندم و سایر کالاها مشغول بودند، بی تردید به همان شیوه های مدیریت ریسک عمل می کردند. اینان نیز کالاهای خود را در چند کشتی قرار می دادند اما از آنجا که ممکن بود کشتی های حامل گندم در دریا دچار طوفانهای دریایی شود و یا بدست دزدان دریایی بیفتد تدبیر دیگری اندیشیدند. آنها به این نتیجه رسیدند که اگر هر بازرگان سهم اندکی از محموله گندم خود را در اسکله باقی بگذارد، مجموع سهم همه بازرگانان حجم قابل ملاحظه ای از گندم بود که در صورت بروز خسارت بازرگانی که محموله خود را از دست داده بود به وی تعلق می گرفت و جبران خسارت می شد. آنان برای حفظ و نگهداری گندم های بجا مانده در اسکله افرادی را استخدام کرده بودند. بازرگانان پس از چندی به این فکر افتادند از آنجا که سفر های آنها بیش از یکسال کم و بیش طول می کشد، با کاشتن گندم های بجا مانده در اسکله می توانند نه تنها گندم بیشتری بدست می آورند بلکه سود هم می کنند و هر چه تعداد بازرگانانی که حاضر باشند سهمی از محموله خود را در اسکله بگذارند بیشتر باشد، هر بازرگان می تواند سهم کمتری از محموله خود را در اسکله بگذارد. و کم کم اینان صاحب دفتر و کارمندانی برای رسیدگی به این تشکیلات برای نظارت بر مواردی چون سال ساخت کشتی، تجربه ناخدا، مسیر دوری یا نزدیکی مقصد، علت و منشا خسارت و غیره شدند...